Selecteer een pagina

Marijke

Leuk je te ontmoeten

De eerste ondernemersjaren waren voor mij een zoektocht, ik had vijftien jaar in loondienst gewerkt in een totaal ander beroep. Geen wonder dat ik alles nog moest leren. Op een zeker moment had ik zoveel meer kennis, ging ik andere keuzes maken en werd beter zichtbaar. Het bracht me omzet en ik werd gezien! Dat voelde zoveel beter.

 Ondernemers om mij heen merkten dat ook. Ze gunden mij dat succes van harte maar waren ook nieuwsgierig. Hoe doet ze dat toch? Steeds vaker gingen onze gesprekken over marketing, zichtbaarheid en omzet. En vroegen ze mij om tips. Sommigen behandelden me of ik een onmogelijk doel had bereikt. En ik dacht steeds; jullie kunnen dit ook! Dat weet ik zeker.

 

marijke koetsier

Als ondernemer zag ik een kans voor mezelf én die ondernemers die zo worstelen, ik ontwikkelde mijn workshop Pittig?! Door de workshop mocht ik ook af en toe als spreker verschijnen en in alle contact met anderen kon ik horen welke problemen mensen ervaren. Ik zal je de details besparen, maar deze stappen leidde tot de geboorte van mijn eerste online cursus. Vervolgens besloot ik om alles omtrent training & coaching op het gebied van mindset en online marketing onder een andere naam aan te bieden: De Positieve Zaak.

Alle vaardigheden en kennis die ik in mijn onderwijsloopbaan ontwikkelde komen nu samen met alles wat ik in het ondernemerschap leerde. Actie brengt helderheid!

Toen ik Studio Smik opgericht had en worstelde om het winstgevend te maken, had ik nooit kunnen denken dat ik in de toekomst anderen zou gaan helpen met marketing.

Mensen waarderen mijn betrokkenheid en zijn vooral blij om een coach te vinden die hen écht begrijpt. Die je aanmoedigt om stappen te zetten, ongeacht je budget en kennis. Je kan altijd één stap zetten. Bovendien is geloof in jezelf niet alleen belangrijk in marketing, het is ook iets dat je gaande weg kan ontwikkelen. Ook voor jou en je bedrijf is er plek en zijn er klanten te vinden die dolblij zijn met jouw aanbod. Wil jij meer succes met je bedrijf en ben je bereid om aan de slag te gaan? Verantwoordelijkheid nemen is hierin de sleutel. Ga je ervoor?

Marketing, je kan er op een simpele manier mee beginnen. Je leert het gaandeweg en passend bij het niveau waarop je bent aangekomen, zet je weer nieuwe stappen. Hoe zou je willen dat je bedrijf er over 10 jaar uitziet? Het is jouw bedrijf, wat wil je bereiken?! Die stip op de horizon, daar werk je naartoe.

Je Ondernemersreis is ontzettend interessant, uitdagend en brengt persoonlijke groei. Het verandert je en écht; je kan meer dan je denkt! Tijdens die reis is enige vorm van begeleiding en steun wel nodig, iets dat je in je directe omgeving niet altijd kan vinden. Want nieuwe dingen leren en uitvoeren kunnen zo spannend zijn! Met hulp of aanmoediging ga je het ook DOEN.

De Positieve Zaak wil je leren hoe positief marketing eigenlijk is. Door zelf een positieve, lerende houding aan te nemen, creëer je een sterk fundament. Wanneer je eenmaal succes gaat ervaren met je bedrijf, wordt het ook makkelijker om positief te dromen over nog grotere successen.

Tot slot, het is een hele positieve zaak wanneer meer „kleine“ ondernemers een succes maken van hun bedrijf. Uiteindelijk zal dit grote gevolgen hebben voor meer balans in de wereld.

De Positieve Zaak is er voor jou! En jij werkt ook voor een positieve zaak.

 

“Miracles start to happen when you give as much energy to your dreams as you do to your fears”

 

Mijn persoonlijke motivatie verhaal

De dag dat ik mijn collega’s vertelde dat ik na de Kerstvakantie niet meer terug zou komen. Ik weet het nog zo goed! Deze mensen kenden mij nog niet zolang, na de zomervakantie was ik nieuw op deze school begonnen. Na een paar maanden had ik al vriendschappen gesloten, harten gewonnen en mensen laten zien dat ik niet alleen veel ervaring en kennis van zaken had maar me ook met hart en ziel inzette. Ik werkte bijna full-time en gaf les aan een groep 5/6 met 26 kinderen. Beginnen op een nieuwe school kost altijd veel energie maar ik stortte me volledig op dit avontuur. Na de roerige jaren die achter me lagen (met o.a. een burn-out) wilde ik weer „gewoon“ lesgeven met een leuk team.

 Na de herfstvakantie startte ik, maar ik merkte dat die week niet genoeg was geweest om me weer volledig op te laden. En met de invallende herfst waardoor ik vertrok van huis in het donker en tegen zessen weer terugkwam in het donker, verdween ook langzaam mijn energie.

Ik vroeg om ruimte aan mijn leidinggevende maar vond geen gehoor. Ik moest van alles en ik zag maar één manier; doorzetten. Zo deed ik dat altijd en het werd opnieuw van me gevraagd. Natuurlijk had ik mijn energie niet goed verdeeld door zo voortvarend van start te gaan. Maar ik ben ambitieus en wilde een goede indruk geven. Maar mijn frustratie -dat ik als werknemer zo weinig ruimte kreeg om de regie te pakken- was levensgroot. Op de vorige school had ik hier ook al mee te maken gehad.

Nadat ik twee keer huilend in het kantoor met de adjunct-directeur had gezeten, was de moed me volledig in de schoenen gezakt. Ik keek naar mezelf en besefte dat een nieuwe burn-out dichtbij was. Of zat ik er al in? Ik organiseerde een gesprek met de directeur, hij schetste -nadat hij mijn verhaal had gehoord- een traject hoe ik kon stoppen als docent. Zonder ontslag te hoeven nemen. ’s Nachts lag ik wakker en wist ik dat ik die weg ging bewandelen. Ik was er zo zeker van en die gedachte alleen al.. maakte me zo ontzettend blij! De volgende dag, lichtte ik mijn directeur in, belde de HR-manager die mij al goed kende en vroeg hem haast te maken. Dan hoefde ik na de Kerstvakantie niet terug en kon mijn klas starten met een nieuwe docent. Een mooi moment om zoiets te doen. De collega die het als eerste mocht horen van mij belde me jaren later op. „Ik zal nooit vergeten hoe je voor me stond, Marijke! Dat heeft zo’n indruk op me gemaakt. En nu ik zelf ga stoppen, wilde ik graag je verhaal horen. Misschien heb je tips voor mij“

Het nieuws ging als een lopend vuurtje door de school en op mijn laatste werkdag maakte ik een ronde langs verschillende collega’s om afscheid te nemen. Veel mensen vertelden mij die laatste dagen dat ze me bewonderden, ze wilden ook wel stoppen of andere keuzes maken. Maar ze zagen niet hoe, durfden het niet aan of noemden andere redenen. Wat er werkelijk speelde; ze durfden niet te kiezen voor het onbekende. Ze kozen liever voor de verstikkende werkelijkheid die vertrouwd was dan te kiezen voor vrijheid en een weg waarvan je niet weet waar die toe leidt.

Door de gigantische blijheid en gevoel van vrijheid wat ikzelf beleefde tijdens die laatste dagen, kon ik hiermee omgaan. Dat oversteeg alles. Maar diep in mijn hart was ik zo verdrietig. Voor de mensen die hun keuzes baseerden op angst en die kozen voor een bestaan waarin ze niet meer zouden opbloeien of veranderen. En alhoewel dit allemaal volwassenen waren, ze waren zeker niet oud. Ook voor de kinderen die onderwijs van hen krijgen vond ik het verdrietig, je gunt toch iedereen een enthousiaste, positief denkende docent? Die denkt in mogelijkheden en die gelooft in ontwikkeling.

Hier is het zaadje geplant.

“Mensen, je kan veranderen, je kan leren en groeien… als je jezelf maar de ruimte geeft. Ik kan het wel van de daken schreeuwen”.